Galmt het vanmorgen uit een kinderkeel.
De kreet is hard, omdat het kind in kwestie een beetje gilt van opwinding.
Maar ook omdat het een buurkind betreft: hij vindt zijn lijk dus veel te dicht bij mijn - dacht ik; hoop ik; het zal toch wel dat je zoiets merkt?- knaagdiervrije huis.
Soms is nieuws goed en licht verontrustend tegelijkertijd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten