Milo, moet je kijken. Als je in 't Gooi bent, dan merk je gelijk hoe anders de sfeer is. En ze hebben hier ook iets met witte broeken. Op dit terras alleen al: bijna de helft van de mensen draagt zo'n ding.
Die lui naast ons - niet gelijk kijken- dat is typisch Gooisch. Stil, ze gaan iets zeggen....
Kolere waar, moeten we dat hele pokke eind naar Utrecht nog terug fietsen, K..... ( vloek met ziekte).
zondag 24 april 2011
Alleen serieuze reacties
Locatie: Marktplaats.
Wat: gele jurk
Wie: niet te zeggen, ze heeft geen hoofd.
Al neuzend op zoek naar niets specifieks, valt mijn oog op een vrouwmeisje. Ze draagt een gele jurk, een gala jurk. Hij zit strak.
Ze staat met haar rug naar de passpiegel en ik kan zien dat de rits niet dicht zit of niet dicht kan zitten.
Ze heeft haar handen sierlijk boven haar hoofd: ze zal 'flamenco' hebben gedacht. Ik vind het jammer dat haar hoofd van de foto is geknipt. Ik ben benieuwd naar haar uitdrukking. Wat gaat er in haar om? Heeft de jurk haar nooit gepast? Ziet ze nu in dat het zoveelste dieet ook weer is mislukt? Gaat ze dan maar niet naar dat feest. Òf heeft ze heel veel moois meegemaakt in die jurk, maar heeft ze nu met haar zestig jaar gewoon geen maatje M meer?
Dat kan ik niet zien aan haar afgeknipte hoofd.
Wat: gele jurk
Wie: niet te zeggen, ze heeft geen hoofd.
Al neuzend op zoek naar niets specifieks, valt mijn oog op een vrouwmeisje. Ze draagt een gele jurk, een gala jurk. Hij zit strak.
Ze staat met haar rug naar de passpiegel en ik kan zien dat de rits niet dicht zit of niet dicht kan zitten.
Ze heeft haar handen sierlijk boven haar hoofd: ze zal 'flamenco' hebben gedacht. Ik vind het jammer dat haar hoofd van de foto is geknipt. Ik ben benieuwd naar haar uitdrukking. Wat gaat er in haar om? Heeft de jurk haar nooit gepast? Ziet ze nu in dat het zoveelste dieet ook weer is mislukt? Gaat ze dan maar niet naar dat feest. Òf heeft ze heel veel moois meegemaakt in die jurk, maar heeft ze nu met haar zestig jaar gewoon geen maatje M meer?
Dat kan ik niet zien aan haar afgeknipte hoofd.
zaterdag 23 april 2011
Wij hebben dat wel zo'n beetje gehad
Jij:"Ik ben bijna veertig en de meeste mensen in onze omgeving zijn al getrouwd. We hoeven niet meer vaak naar trouwerijen...."
Ik: "Oh, jullie zijn uitgehuwelijkt?"
woensdag 20 april 2011
Jeugdpuist
Ik:'Jemig, dikke puist op mijn kin. Je zou denken dat je op je dertigste toch wel eens klaar bent met die jeugdpuisten?'
Milo: '...'
Ik: 'Of ik heb de eeuwige jeugd!!'
Milo: 'Ja, of de eeuwige puist, ha ha ha ha!'
Milo: '...'
Ik: 'Of ik heb de eeuwige jeugd!!'
Milo: 'Ja, of de eeuwige puist, ha ha ha ha!'
maandag 18 april 2011
En anderen
Het koperen bord aan de gevel schittert in de zondagszon.
In de vensterbank twee torens wet- en regelgeving: de rechtstaat samengebracht op 6000 pagina's flinterdun papier.
Gordijnen zijn half dicht. De rails bezwijken bijna onder het gewicht van het -ooit bloedrode- fluweel. Een computer staat aan: de enige lichtbron in het pand.
Er zit iemand achter te werken, te zwoegen. In zijn hoofd herhaalt hij zijn mantra: doorgroei mogelijkheden, jong beginnen, netwerk boven vrienden.
Dan is hij even afgeleid en we hebben oogcontact. Ik zwaai en wijs naar de zon, gebaar dat hij naar buiten moet komen.
Hij lacht een halve glimlach, schudt nee en tilt een dik dossier op.
Ik wandel verder. Hij werkt ook door.
Hij zegt het nog maar een keer tegen zichzelf: doorgroei mogelijkheden, jong beginnen, netwerk boven vrienden.
Hij dwaalt weer af met zijn gedachten en zijn blik rust op een rondvaartboot.
Hij volgt de blikken van de dagjesmensen.
Aan de overkant van de gracht staat het. Statig als een rechte rug, bewust van behaalde successen en terechte faam, vier hoog. Vier-recht-om-hoog.
Het pand is verlaten, beveiligingscamera's op alle hoeken nemen de honneurs waar. Ze houden een oogje op dit heiligdom der strafpleiterij.
Hij zucht, zijn doel is zo dichtbij en tegelijk zo onbereikbaar. Hij wacht tot de gids door de microfoon schalt 'ladies and gentlemen: Moscovicz' office'
donderdag 14 april 2011
Heel erg goed nieuws!
...Tenminste als je van schrijven houdt, én van een beetje erkenning...Klaar voor het moois?
Een gedichtje van mijn hand komt in een echte bundel!
Thema is de stad.
Ik heb iets over een zwembad ingestuurd.
Ik zit namelijk stiekem op senioren-zwemmen. Ze vonden het in het begin maar een beetje raar, zo'n jong geval. Maar inmiddels weet ik dat ik niet in baan B moet zwemmen: daar ligt Gijs. Daarnaast al 16 jaar dezelfde twee dames, maar daar weer naast heb ik me een plek weten te bemachtigen.
En:.....ik mag sinds vorige week mee koffie drinken.
Ik ben volkomen geaccepteerd.
Ze maken me altijd erg aan het lachen en soms ook aan het dichten.
Ik ga ze de volgende keer bedanken!!
En het gedichtje:
Staat al láng op mijn blog, 3 januari 2011 gepost!
Dus mijn fans (hoi: pap en mam) hebben het al gelezen.
Ik ga met een vette grijns naar bed!
En ik weet nu al wat ik iedereen die ik ook maar zijdelings ken voor zijn/haar verjaardag ga geven...
HIer is hij nog een keertje:
Zwembad
Aquasporten: een bad vol flipperende flapperende armen.
Spetterende benen en verkrampte nekken: haren moeten droog blijven.
Badmeester geeft instructies door zijn microfoon
Een gedichtje van mijn hand komt in een echte bundel!
Thema is de stad.
Ik heb iets over een zwembad ingestuurd.
Ik zit namelijk stiekem op senioren-zwemmen. Ze vonden het in het begin maar een beetje raar, zo'n jong geval. Maar inmiddels weet ik dat ik niet in baan B moet zwemmen: daar ligt Gijs. Daarnaast al 16 jaar dezelfde twee dames, maar daar weer naast heb ik me een plek weten te bemachtigen.
En:.....ik mag sinds vorige week mee koffie drinken.
Ik ben volkomen geaccepteerd.
Ze maken me altijd erg aan het lachen en soms ook aan het dichten.
Ik ga ze de volgende keer bedanken!!
En het gedichtje:
Staat al láng op mijn blog, 3 januari 2011 gepost!
Dus mijn fans (hoi: pap en mam) hebben het al gelezen.
Ik ga met een vette grijns naar bed!
En ik weet nu al wat ik iedereen die ik ook maar zijdelings ken voor zijn/haar verjaardag ga geven...
HIer is hij nog een keertje:
Zwembad
Aquasporten: een bad vol flipperende flapperende armen.
Spetterende benen en verkrampte nekken: haren moeten droog blijven.
Badmeester geeft instructies door zijn microfoon
en zijn ogen de kost;
kijkt naar alles wat er klotst.
Buiten op de bevroren kinderglijbaan in de vorm van een gierende octopus staat een koolmees. De vogel eet een zaadje, draait oplettend met zijn beweeglijke lijfje van boven naar links en dan weer naar rechts.
De dames binnen slaan met felgekleurde staven van piepschuim op het water
"Hup dames en: op op op"!
De vrouwen versnellen om nog een oliebol onschadelijk te maken.
Mees bevriest: gevaar?
Nee, veilig. Zelfs mannetjesmees komt erbij, kijkt nu ook naar de felgekleurde figuren met gebloemde badpakken en glitters op hun badmutsen.
De dames gaan van boven naar links en weer naar rechts. hup hup hup.
©
kijkt naar alles wat er klotst.
Buiten op de bevroren kinderglijbaan in de vorm van een gierende octopus staat een koolmees. De vogel eet een zaadje, draait oplettend met zijn beweeglijke lijfje van boven naar links en dan weer naar rechts.
De dames binnen slaan met felgekleurde staven van piepschuim op het water
"Hup dames en: op op op"!
De vrouwen versnellen om nog een oliebol onschadelijk te maken.
Mees bevriest: gevaar?
Nee, veilig. Zelfs mannetjesmees komt erbij, kijkt nu ook naar de felgekleurde figuren met gebloemde badpakken en glitters op hun badmutsen.
De dames gaan van boven naar links en weer naar rechts. hup hup hup.
©
woensdag 13 april 2011
Behaviorisme in mijn praktijk
Behaviorisme in een notendop:
Goed of gewenst gedrag moet worden beloond. Zodat de consequentie van dat gedrag positief/prettig is.
Ongewenst gedrag niet. Straf of geen aandacht zijn zo de consequenties van het ongewenste gedrag.
Het beloonde bedrag zal steeds vaker gaan voorkomen, want:
A: Beloond worden is fijn én:
B: Wie zit er nou te wachten op straf?
Ik heb gezegd 'in een notendop'. Ik behandel een ganse subcultuur niet, ik weet het. Ik ben ook geen wetenschapper: na mijn 'P' ben ik HBO gaan doen. Ik ga verder, en deze theorie wordt dus geserveerd van de koude grond.....
Ik heb een badpak besteld bij Zalando. Die van die Reclames: gillende postbodes, hysterische vrouwen aan de deur, in tranen omdat hun 837e paar pumps zijn binnengekomen.
De zomervariant: op een nudistencamping moet de arme postbode uit de kleren van de opzichter (goeie !!!!) als hij weer een stelletje hoge hakken aflevert bij twee gillende vrouwen, naakt, samen voor hun tent. (ik oordeel niet, ik omschrijf...)
Die reclames zijn echt heel erg vervelend.
En nu heb ik Zalando beloond.
Door te kopen.
De postbode zei: "Ik ga niet gillen."
Hij voegde daar aan toe "Maar wel uit de kleren, als je wil...he he he he"
Mijn antwoord had het gewenste effect: hij zat snel weer in zijn bestelbusje. Heel snel.
Ongeveer net zo snel als ik vroeger uit het zwembad vloog wanneer mijn zus riep: "is dat nou een krokodil achter je?"
Behaviorisme, mensen.
Maar, terug naar mijn digibiecht:
Als er deze herfst een sauna-filmpje komt, waar een -wel of niet ontblote- kerstman de sauna binnenstapt, bepakt en bezakt met Zalando dozen, (ho, ho, ho!) Dan alvast: sorry. Ik zal mede-schuldig pleiten.
Goed of gewenst gedrag moet worden beloond. Zodat de consequentie van dat gedrag positief/prettig is.
Ongewenst gedrag niet. Straf of geen aandacht zijn zo de consequenties van het ongewenste gedrag.
Het beloonde bedrag zal steeds vaker gaan voorkomen, want:
A: Beloond worden is fijn én:
B: Wie zit er nou te wachten op straf?
Ik heb gezegd 'in een notendop'. Ik behandel een ganse subcultuur niet, ik weet het. Ik ben ook geen wetenschapper: na mijn 'P' ben ik HBO gaan doen. Ik ga verder, en deze theorie wordt dus geserveerd van de koude grond.....
Ik heb een badpak besteld bij Zalando. Die van die Reclames: gillende postbodes, hysterische vrouwen aan de deur, in tranen omdat hun 837e paar pumps zijn binnengekomen.
De zomervariant: op een nudistencamping moet de arme postbode uit de kleren van de opzichter (goeie !!!!) als hij weer een stelletje hoge hakken aflevert bij twee gillende vrouwen, naakt, samen voor hun tent. (ik oordeel niet, ik omschrijf...)
Die reclames zijn echt heel erg vervelend.
En nu heb ik Zalando beloond.
Door te kopen.
De postbode zei: "Ik ga niet gillen."
Hij voegde daar aan toe "Maar wel uit de kleren, als je wil...he he he he"
Mijn antwoord had het gewenste effect: hij zat snel weer in zijn bestelbusje. Heel snel.
Ongeveer net zo snel als ik vroeger uit het zwembad vloog wanneer mijn zus riep: "is dat nou een krokodil achter je?"
Behaviorisme, mensen.
Maar, terug naar mijn digibiecht:
Als er deze herfst een sauna-filmpje komt, waar een -wel of niet ontblote- kerstman de sauna binnenstapt, bepakt en bezakt met Zalando dozen, (ho, ho, ho!) Dan alvast: sorry. Ik zal mede-schuldig pleiten.
Abonneren op:
Posts (Atom)
