Morgen wandelen

Morgen heb ik een wandelafspraakje met Basie, dat wordt door de sneeuw ploegen, hoe lang nog tot de lente??

Gedichtje

feest in je ogen

muziek als je praat

kom dichterbij, ik wil met je dansen

tot diep uit de maat

©

Lang geleden...

Ik heb GOED nieuws: ik mag op schrijfcursus! Van gekkigheid wist ik sinds de proefles niks te schrijven, wat op zich een goed teken is: ik heb een 'writers block'; ergo ik moet wel een 'writer' zijn. Een foto dan: gisteravond in een verzorgingscentrum voor ouderen een concert gegeven. Wat een feest om voor die mensen te spelen: ze kunnen geen kant op en moeten het hele optreden blijven zitten. (grap) Mijn verhalen tussendoor gingen erin als zoete koek en ik voelde me een beetje Ome Willem.. Mijn klari laat het bij de laatste noot afweten en vandaag gaat Dick-de-beste-klarinetten-man hem weer in topvorm buigen/reanimeren/oliën, net op tijd voor de cd-opname. Cd-opname, cd-opname; ik herhaal het een paar keer, want de vraag is hoe vaak ik dit nog kan vertellen binnen de categorie non-fictie.

Wie is toch die Heppie?

Heppie, wie ben jij? Je klinkt als een goed vakantieadres!!!

Cursus

Een grotere zaal dan in de eerste instantie was gereserveerd door de docent, omdat er een hele hoop mensen zijn, die als ze iets schrijven horen dat ze dat ' best wel heel goed kunnen'. Ze komen hun talent wat cultiveren, je weet wel, de puntjes op de "i".

Nou, we gaan met zijn 22-en (!) even brainstormen en dan een moment uit je leven uitwerken, zonder de 'ik' een waardeoordeel te laten hebben over die situatie.

Het is voor de lezer heel aantrekkelijk om zelf conclusies te trekken. De standpunten van de 'ik' te "force-feeden" werkt zeer on-uitnodigend. (Oh ja, de juf is taalpurist én houdt niet van verbasteringen)

Gedachtespinsels opschrijven: óók niet doen! Ik vind het heel gekunsteld (hier geef ik lekker mijn mening!) om de zojuist aangereikte middelen (een beeld invoegen, de sfeer omschrijven op een manier waardoor jullie weten welke emotie ik probeer uit te dragen) toe te passen.

Dan is het tijd om voor te lezen, er begint iemand en ik ben oprecht diep onder de indruk. Ook besluit ik direct om niet te volgen. De rest verliest ook de moed. Met als gevolg......" Jij, met die rode trui (neeeeeeee!!!!!) wil jij de groep laten horen wat je hebt gemaakt?"

Het bleef vrij lang stil na de vraag: "Wat valt op aan haar stijl?" Ik zag ze zwoegen om iets aardigs te zeggen.

Inmiddels zat ik ontspannen op mijn houten stoeltje, mijn doel al bereikt: er werd gelachen toen ik klaar was.

©

Happy 2010

Deze week ga ik naar een schrijfcursus: jiehaa hip hip jippie a jeej! Dat maakt mij nou 'gelukkig' en daar is de afgelopen paar dagen heel veel van heen er weer ver/ge-wenst! So far so good en dan gelijk: afkloppen maar. Want zo 'far' zijn we nog helemaal niet. Grappig dat geluk: er zijn nergens zoveel psychologen per inwoner als bij ons. Die moeten natuurlijk zelf ook een gelukkig nieuwjaar hebben en onderdeel daarvan is misschien wel: genoeg werk. Ik zie een kartel! Jammer dat (heldin) Neelie Kroes niet meer op mededinging zit!

PS Het hondenpoep bord werkt! Ha!