Mens erger je niet...

Terug van een prachtig klassiek concert, helemaal nog met de vioolklanken in ons hoofd rijden we door maar liefst drie (!?!!!) hondendrollen. Het is niet zo dat we een omweg maakten door een hondentoilet, of dat we door de voortuin van een hondeneigenaar banjerden, nee: de plaats delict was bij ons op de oprit. Ik heb een aardig briefje gemaakt en geplant. Reden voor dit vriendelijke register is de cognitieve dissonantie: als ik passend had gereageerd dan denkt het baasje "Zie je wel, daar woont een..!*&%$#, goed dat mijn hond er poept!" Maar nu raakt de baas in een intern conflict: "Oh nee, er wonen hier aardige mensen, ze bieden mij zelfs een zakje aan en ik word bedankt voor de eerdere drollen." Kijk, dan klopt het verhaal niet meer en een normaal mens krijgt dan last van interne strijd. Dat lieve mensen is hoe ik de wetenschap gebruik voor een schone stoep! En dat éne jaar psychologie is geen weggegooid geld geweest!

4 Kg

Merry Christmas natuurlijk! Gemiddeld komen we in Nederland 4 kilo aan tijdens deze dagen, ik denk dat geen hond dit leest, tenzij etend. Anders haal je die gemiddelde 4 kilo niet. Reden te meer om met oud en nieuw te komen dansen, zie 'wat doen we met oud en nieuw blog' van ondergetekende. Ik schrijf nog maar kort en toch verwijs ik hier nu naar mezelf.....wanneer wordt het ijdel?

Goede voornemens, spijt(?) en eventuele: wat als/dan van het afgelopen jaar. Daar heb ik totaal geen last van. Wel heb ik een ingeving. Oma Trudy vertelde vroeger altijd haar (zelfverzonnen, het zit in de familie) verhaaltjes over...... (..ik ga het niet eens vertellen, als één en ander meer vorm krijgt doe ik weer verslag). Maar goed, het blijkt dat ik werk met een "illustraatster" en ze is benieuwd naar dit project! Heb gelijk een dictafoon gekocht en ik ben verheugd om de legende voort te kunnen laten leven! Op oma!

Kun je olijven invriezen?

Ik hoop het wel, dit is onze olijfboom!

ZKV

De Twentsche Courant heeft een ZKV (zeer kort verhaal) wedstrijd uitgeschreven. Vandaag kom ik erachter dat het de sluitingsdatum is. Ik doe een wel heel snelle gooi. Een beetje een donker stukje heb ik gebrouwen. Oh ja, het gedeelte waar je jezelf in herkent is fictief, het gaat echt alleen maar over mij (ha ha!). Ben benieuwd, ik voeg hem toe:

BabyBOEM

Dertig, wat te doen; carrière nog niet in vorm.
Sterker: richting nog niet eens bepaald. Zoeken, praten, piekeren, kiezen en zomaar ergens werken, best nog hard. “Als je later dertig bent, dan weet je het allemaal wel. Zo werd gedacht.”
Om me heen lijkt een baby een goed alternatief. Het geeft zin, maakt moe maar voldaan. Kijk mij eens een RICHTING in gaan! Ik heb mijn rol gevonden en helemaal zelf bepaald. Benieuwd wat het later worden wil. Is dit het hormonale geweld, komt het dan bij mij vanzelf, of zet ik dat ergens aan?

BerichtZonderTitel

Vorige week voor het allereerst de Hengelose nichtjes van vriendin Anne ontmoet, wát een schatjes. Uiteraard heb ik foto's gemaakt, maar dit is wel het wereldwijde web, dus alleen de hond! Daarvoor mijn vriendin die-ook-pas-getrouwd-is even gezien: inmiddels is ze 20 weken zwanger. De tijd vliegt zo hard dat ik haar graag een keer met buik zag en vervolgens met baby. Het was een hoop baby voor 1 dag! Het lijkt een heuse babyboom (en niet alleen in Hengelo). Zal wel bij 30 worden horen? Ik ben in ieder geval voorlopig nog heel erg 29.....

Wat doen we met Oud & Nieuw?

Nou, dat is elk jaar weer een bevalling (ik heb geen ervaring op beval-gebied, dus er is een kans dat dit een over-statement is). De moeilijkheidsgraad zit hem in een groepje bij elkaar krijgen -want het is zo gezellig om met z'n velen te proosten-! Ik heb niet echt een groepje met een vaste bezetting en dat we elkaar dan elke week (Hoe hoort dat? Zie je, ik ken de regels niet eens!) zien en bellen enzo... Maar het lijkt gelukt! Er is spontaan een 6-tal mensen opgestaan en we hebben besloten om naar hetzelfde feest te gaan, helemaal te gek!!! Ik heb op mijn blog een enquête opgenomen met de vraag "Wat gaan we doen met Oud en Nieuw?" Nou, ik zal je vertellen wat je gaat doen: je gaat kaarten kopen voor het feest in de toren van Babel en dat heet: space is the place. Dan zien we je daar! Joehoe

Ergens in een kast

Pranzo di Ferragosto

Gisteravond met mijn twee BesteBijenkorfVriendinnen naar de film. De avond begon met een hongerige ik, maar de pinautomaat moest hetzelfde hebben gevoeld: mijn pas kwam er niet meer uit en de 70 euro die ik wilde hebben evenmin...incasseer incasseer......ik ben gestopt met yoga, oh ja, "ik vind dat ik mijn leerdoelen wel zo'n beetje heb bereikt" zei ik bij het afmelden...ha!

Goed, de film (zie titel) wat een mooi stukje 'echt' en ook wat een prachtige scene over 'pasta al forno'. Al met al heb ik vanavond inspiratie en ga los in de keuken, het wordt iets al-forno's met veel wijn erbij.

Gelukt..Lekker.

Stoer!

Raar: ik ben echt geen doetje met ziekenhuis-dingen, maar nadat er slagaders moesten worden aangeprikt en dat mislukte heb ik een (zelf-gediagnostiseerde) Fobie.

Er moest vandaag bloed worden geprikt voor het consult over twee weken; want dan weet je écht hoe het met me gaat. Ik ben hulpverlener, ik weet dat de angst zelf vervelender is dan het lijdend voorwerp (of onderwerp, nou ja) Maar toch, in de auto was ik echt zenuwachtig voor....bloed afnemen dus. Na een intense dialoog met mezelf besloten dat het beter is om je 'fear te facen' dan om te draaien, dus ik volhardde. Staat ook voorop je paspoort trouwens. En het viel mee, allicht, dat wist ik allang, want de angst is erger dan het lijd../ondw. Maar toch: ik ben trots!