zondag 28 februari 2010

Géén trouwalbum!


Vandaag een Grote dag: we kregen ons trouwalbum, hoogstpersoonlijk bezorgd vanuit Groningen door siepsfabriek.nl en familie.

We hebben geen trouwalbum gekregen, maar een heus kunstwerk!

Simone: we love you for making us look really really really good!
X

vrijdag 26 februari 2010

Staatnieuws


'Mevrouw, de concurrentie is deze periode heel groot.'

'Oh', ik sta op de tochtige parkeerplaats van de tijdelijke Albert Heijn bij ons in de Vinex. Ik ken alleen hem, heb nog nooit een ander gezien met het krantje.

'Die kinderen die voetbalplaatjes vragen trekken alle klanten weg.'

Ze letten op de verkeerde kleintjes, vind ik.

©

De vraag...


...'Mag ik even van het toilet gebruik maken?'... kent veel varianten.

Vandaag krijg ik een angstaanjagende versie voor mijn kiezen:
Ik zie het verkrampte gezicht van de hovenier, zijn collega begint alvast alleen met snoeien. Dat laatste vind ik zorgelijk: hij speelt zijn rol van: er-is-niks-aan-de-hand- met-hem-hij-kijkt-altijd-alsof-hij-buikgriep-heeft té overtuigend.

Ik wijs het verkrampte gezicht de weg en probeer echt om niet op de tijd te letten. Twee liedjes op de radio zijn voorbij als hij zijn handen afvegend aan zijn overall naar buiten komt. Met een compleet andere gezichtsuitdrukking.(!)

De werkende collega zegt: weet je wat je moet doen, even je huisarts bellen, want dit is niet meer normaal, joh.......Op dat moment sluit ik de deur.

Na twintig minuten zijn ze klaar, ze melden dat de olijven nu wel rijp zullen worden, want die takken waren te lang.

We schudden elkaar de hand en ze rijden weg.

donderdag 18 februari 2010

Inzending NRC-next


Ik heb het begin herschreven, de feedback van mijn inmiddels bestaande schrijfgroepje in de praktijk brengend. Zo was hij zeker gepubliceerd, is mijn ijdele hoop......

Mag ik hem nog een keertje plaatsen?

Cursus

De groep mensen die zich heeft aangemeld voor de openavond ‘creatief schrijven’ staat om mij heen geklemd. De ruiten van het halletje zijn helemaal beslagen en ik knoop mijn winterjas open met de hand die ik nog kan bewegen. De andere zit klem tussen de laptoptas van de ene en de heup van een andere gegadigde. Tien minuten na aanvangstijd komt de juf: ”Zó, jullie zijn met veel!” Ik waande me voor vanavond in het idee dat ik mijn intrede ging doen in een selecte elite van mede nog-onontdekte-schrijvers. We gaan met de juf naar een grotere zaal dan gepland. Wat zijn er veel mensen, die als ze iets schrijven horen dat ze dat 'best wel heel goed kunnen'. Zij komen hun talent wat cultiveren -je weet wel- de puntjes op de "i". En zo zijn er in Nederland wel 4 miljoen, vang ik op van iemand. Ik voel me in dat grote, hoge lokaal best wel klein worden.

Ja,ik schrijf ook weleens wat ‘van me af’ en mijn moeder leest mijn blog trouw. Ze vindt hem best goed. Dus....We gaan met zijn 22-en (!) brainstormen (in mijn hoofd heerst acuut windstilte). Na die brainstorm heb je een moment uit je leven en dat gaan we uitwerken.

Opdracht is om de 'ik' geen waardeoordeel te laten hebben over die situatie. Dat is de lezer betuttelen.
De lezer houdt er ook van om zelf conclusies te trekken. Om een idee te geven van het tijdperk bijvoorbeeld: mijn fiets staat niet op slot, ik krijg van mijn vader een stroopsoldaat. Als ik weer aankom bij het fietsenrek zie ik de mijne gelijk staan. (Hier in Utrecht is dat vrij lang geleden).

Gewapend met de nieuwe ‘tools’ ga ik heel hard denken. Nog wat meer denken. Hoe doe ik dat normaal? Ik denk nog heel even door en schrijf iets op over een writer’s block, wel fijn, want dan ben ik ten minste een schrijver.....

Dan is het tijd om voor te lezen, er begint iemand en ik ben oprecht diep onder de indruk. Ook besluit ik direct om niet te volgen. De rest verliest eveneens de moed. Met als gevolg......" Jij, met die rode trui (neeeeeeee!!!!!) wil jij de groep laten horen wat je hebt gemaakt?"
Ik kwam ook op een gedichtje (iene miene mutte...):

feest in je ogen
muziek als je praat
kom dichterbij, ik wil met je dansen
tot diep uit de maat

Het bleef lang stil na de vraag: "Wat valt op aan haar stijl?" Ik zag ze zwoegen om iets aardigs te zeggen.
Inmiddels zat ik ontspannen op mijn houten stoeltje: mijn publiek had gelachen.

Erin of eruit?


Stel dat er een God, of Jezus is/is geweest. En dat die dan onze gebruiksaanwijzing voor een heel goed leven heeft opgeschreven. Dan staat daar toch ergens iets in de trant van: "als je het volgens onze regels doet, dan ben je de beste!" en ook zoiets: "we hebben meer teamleden nodig, maak er dus een paar bij! (de meest voorkomende vorm: kinderen) Dan winnen we misschien wel van andere teams."

Vroeger op school zag je de verschillen tussen de teams door een hesje of een gekleurd lint.
Ik hoor niet bij een geloof. Ik mocht het zelf weten, voor mij viel de definitieve beslissing toen 'ze' vertelden dat Sinterklaas niet bestond. Dat was de dag dat ik God ook 'wegdeed'.

Terug naar wat mijn interesse heeft gewekt: nonnen. Als je nou wel bij het gebruiksaanwijzing-team hoort en je laat je vrijwillig opsluiten. Je maakt geen marketingplan, want de poorten blijven gesloten en: je maakt geen nieuwe teamleden....Doe je dan nog wel mee? Ben je dan niet gediskwalificeerd, in plaats van ere-lid?

Op school heb ik gym laten vallen, niet onsuccesvol. Ik merkte via een vriendinnetje dat ik niet meer op de cijferlijst stond: ik deed niet meer mee! Voor mij dus geen mensonterende gymlessen meer, waarna ik elke keer weer een paar dagen alles uit de kast moest halen om mijn imago weer een beetje uit het slop te halen. Verbale lenigheid is van ondergeschikt belang -voor je populariteit- aan het vermogen om in een vogelnestje aan een stel ringen te hangen.

Waar ik naartoe wil is de logica van dit scenario, beetje oorzaak-gevolg. Ik koos ervoor om niet meer mee te doen en dan lig je eruit, logisch?!

Hoe zit het dan bij nonnen? Ik begrijp dat niet, maar ja, ik heb Hem dan ook weggedaan op mijn negende.

Plug jezelf!

Kijk maar eens:


Beelden spreken boekdelen. Dit is een Grieks volksdansje: Kalamatianos.
Bij optredens vertel ik erbij dat de mooiste zijden zakdoekjes uit het Griekse Kalamata komen. Dit zou een ode aan de zijden zakdoek kunnen zijn. Omdat het zo'n opzwepend en lekker muziekje is, heeft heel het land de muziek overgenomen.


We zijn overigens te boeken!


www.noordooster.com

Wij doen niet aan Valentijn!

vrijdag 12 februari 2010

Mondhygiëne


Hoe stel je je een gezonde slagersvrouw voor?
Dit is de bondigste manier om haar te beschrijven, inclusief de motoriek, de fijne (!) motoriek.

En ik lig overgeleverd aan haar gratie in de behandelstoel.

-Ben je net getrouwd? Dan wil je zeker kinderen!

-Moet dat zo zijn? vraag ik me hardop af.

-Oh, jij wil ze ook niet, eindelijk een vrouw met verstand in mijn stoel.

Om haar euforie kracht bij te zetten waait ze met haar armen wild om zich heen. Haar wangen kleuren nog een beetje dieper rood en haar witte jas bárst bijna uit elkaar. Ik houd mijn ogen dichtgeknepen, om de tandsteenkrabbers die gevaarlijk dicht voor mijn ogen heen en weer zoeven te ontwijken.

-Ik heb me nooit om laten praten door een man. Op mijn dertigste heb ik me laten steriliseren
(en dit is niet gelogen) ik heb de grond van het ziekenhuis gekust. Geen seconde spijt, kan ik je zeggen!

-Persoonlijk heb ik liever de Grutto. Bescherm de dieren tegen de beesten! Al die verwende peuters met moeders van ver in de veertig, die trouwens anderhalve week na de bevalling alweer graatmager op hun bugaboo fiets zitten, stuk string zichtbaar, lekker door Amsterdam, de hele wereld laten weten dat ze nog heel geil en hip zijn!

-Als ik een Grutto wil zien moet ik tegenwoordig heel ver vliegen. Dat komt door al die pampers, schoolschriftjes en die kutkarren, de bugafoos.

-We gebruiken de hele natuur op, dat is het probleem, we zijn een plaag!

-Goh joh, hoe komen we hier zo op?

Ik heb watten in mijn mond, een haakje en een afzuiggevalletje voor overtollig spuug. Hoe we er zo opkomen, geen idee! Misschien heb ik bemoedigend gekeken? Mensen praten makkelijk bij mij? Wie zal het zeggen?

-Nu even over je gebit, wat doe jij hier? Je hebt een prachtig stel tanden in je mond, alleen zit er achterin een donkere wolk, waar je snel van moet gaan houden!

-Uhm, de tandarts had gedacht dat jij die donkere wolk moet wegpoetsen. 'voorzichtig' wil ik eraan toevoegen.

-Die wolk van jou is een beetje aanslag. Dat komt omdat bij jou je tanden zichtbaar zijn, daarom heb je zo'n leuk smoeltje, maar ja, je tanden drogen uit en het resultaat is die aanslag.

Dat 'ie' dat niet WEET! Sjongejonge!!

Weet jij wel dat de Grutto........pokke kinderen......Grutto.....Grutto.....bla di bla................

Ondertussen maak ik een aantekening in mijn hoofd:
zwanger => van mondhygiëniste veranderen.

donderdag 11 februari 2010

Als je alles ophangt aan succes alleen

Beste lezer van nrc.next en/of nrcnext.nl,



Dank je wel voor je inzending voor de wedstrijd 'Een dagje Aaf'.

De jury heeft de 460 ingezonden columns gelezen en daar de (in hun ogen)
tien beste uitgekozen. Die worden van 15 tot en met 26 februari
gepubliceerd in nrc.next.

Jouw column(s) behoort/behoren helaas niet tot die tien.

Vanwege het overweldigende aanbod is het niet mogelijk om je persoonlijk
uit te leggen waarom je column niet is gekozen. We hopen dat je dat
begrijpt.



Hartelijke groet,

woensdag 3 februari 2010

omgevingsfactoren


Schat, moet je voorstellen:
wij mannen ovuleren continu!
--------------------------------------------------------------------------
Zijn jullie net getrouwd?
Geeft niet, de eerste drie maanden zijn het zwaarst!
--------------------------------------------------------------------------
Oma: "Ik betaal de Nederlandse Vereniging voor vrijwillige Euthanasie een jaarlijkse bijdrage voor mijn lidmaatschap. Ze moeten ergens van leven."

Ik: "Zij wel"!