Cursus

Een grotere zaal dan in de eerste instantie was gereserveerd door de docent, omdat er een hele hoop mensen zijn, die als ze iets schrijven horen dat ze dat ' best wel heel goed kunnen'. Ze komen hun talent wat cultiveren, je weet wel, de puntjes op de "i".

Nou, we gaan met zijn 22-en (!) even brainstormen en dan een moment uit je leven uitwerken, zonder de 'ik' een waardeoordeel te laten hebben over die situatie.

Het is voor de lezer heel aantrekkelijk om zelf conclusies te trekken. De standpunten van de 'ik' te "force-feeden" werkt zeer on-uitnodigend. (Oh ja, de juf is taalpurist én houdt niet van verbasteringen)

Gedachtespinsels opschrijven: óók niet doen! Ik vind het heel gekunsteld (hier geef ik lekker mijn mening!) om de zojuist aangereikte middelen (een beeld invoegen, de sfeer omschrijven op een manier waardoor jullie weten welke emotie ik probeer uit te dragen) toe te passen.

Dan is het tijd om voor te lezen, er begint iemand en ik ben oprecht diep onder de indruk. Ook besluit ik direct om niet te volgen. De rest verliest ook de moed. Met als gevolg......" Jij, met die rode trui (neeeeeeee!!!!!) wil jij de groep laten horen wat je hebt gemaakt?"

Het bleef vrij lang stil na de vraag: "Wat valt op aan haar stijl?" Ik zag ze zwoegen om iets aardigs te zeggen.

Inmiddels zat ik ontspannen op mijn houten stoeltje, mijn doel al bereikt: er werd gelachen toen ik klaar was.

©