Waar mijn oma woont, heerst een zeer fanatieke bridge-cultuur. En: "Als ik denk dat het alleen om het kaartspel gaat, dan heb ik het behoorlijk mis". Het spel begint al bij de voorbereiding: de dames 'dressen' zich 'to kill' of in ieder geval om de vijand te intimideren. Hoort allemaal bij het psychologische element van het spel, zo wordt mij uitgelegd. Het effect van lipstick op de psyche van de één en de reactie van de ander op de rijkelijk aangebrachte foundation, het zijn verschijnselen waar mijn geest maar moeilijk de logica van kan doorgronden. De dames wilden me wel uitleggen hoe het werkt, maar dat duurt mínstens twee maanden. Ik heb nog zó veel te leren...
1 opmerking:
Hey Marloes,
Wat een gave BlaakBlog maak je ervan! Ik dacht na thuiskomst nog 'even' ernaar te kijken, maar blijf 'hangen'. Geen 'verveeld' hangen, maar alert op het puntje van mijn stoel. En wat een heerlijke muziek. Ik las dat jullie groep ook Klezmer speelt. That's my favourite cup of tea!
Tja...met jou zou het leuk zijn in het bejaardenhuis (of wordt het de nor) een kaartje te leggen. Ciao Dymph
Een reactie posten