woensdag 26 oktober 2011

Verhuizen

Dat gaan we doen. Ik weet niet wat het betekent, maar mijn ouders hebben allebei een ernstig gezicht. Ik denk in bed heel hard aan zielige dingen: kapot speelgoed, per ongeluk in mijn broek gepoept en gymles. Het werkt: ik moet echt huilen.
Dan sluip ik de trap af, naar beneden, waar mijn moeder aan de telefoon is met iemand.
Ze zegt: ‘ Ja, Marloesje is een heel gevoelig kind.’
En ik krijg ook een kopje thee.
Ik blijf op!


Geen opmerkingen: