Dat gaan we doen. Ik weet niet wat het betekent, maar mijn ouders hebben allebei een ernstig gezicht. Ik denk in bed heel hard aan zielige dingen: kapot speelgoed, per ongeluk in mijn broek gepoept en gymles. Het werkt: ik moet echt huilen.
Dan sluip ik de trap af, naar beneden, waar mijn moeder aan de telefoon is met iemand.
Ze zegt: ‘ Ja, Marloesje is een heel gevoelig kind.’
En ik krijg ook een kopje thee.
Ik blijf op!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten